ਪਿੱਤਰਸੱਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਘਾਟ ਦੀ ਡੂੰਘੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਰਦਾਨਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਵੱਖਰੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਮਝਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ। ਰੱਬ ਨੂੰ ਲਿੰਗਹੀਣ ਸਮਝਣਾ ਅਤੇ ਰੱਬ ਦੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੂਆਂ-ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ, ਕੋਮਲਤਾ, ਸਹਿਯੋਗ-ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨਾ-ਮੇਰਾ ਅਧਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਸਵੈ-ਜਾਗਰੂਕ, ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ, ਆਪਣੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨਾਲ ਜੁਡ਼ੇ ਰਹਿਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।